बाॅलीवूड आणि मैत्री हे समीकरण फार जून आहे.कितीतरी सिनेमे येऊन गेले मैत्री ह्या विषयावार.केंद्रबिंदू हा आणि मग आपापल्या आकलनशक्तीने कथेची वर्तुळ मांडून कितीतरी बहारदार सिनेमे बनवले गेले.मित्रांमधील संवाद,उलगडणारे नात आणि मग एकजीव बोलणारे ते जीव.
बाॅलीवूडचा प्रवास दोस्ती ह्या सिनेमापासून ते मेरे सोनू के टीट्टू की स्वीटी व्हाया शोले असा सुरूच आहे आणि तो तसाच राहतो..
एकंदर पाहील तर काही वेगळ दिसणार नाही तेच मित्र आणि मग कथा पण..जर तुमचं आयुष्य मित्र ह्या असामीने व्यापून टाकलेल असेल तरच ते नात किती निस्वार्थ आणि नरकापर्यंत पूरणार आहे ते कळेल.
दोस्ती ह्या चित्रपटामधे पाहील तर दोन्ही मित्र अपंग एक आंधळा तर एक लंगडा.
शोले मधे दोघेही चोर.याराणा मधे एक श्रीमंत एक गरिब. रंग दे बसंती मधे सगळंच वेगळ धर्म जात पंथ. दिल चाहता हा मधे बालपणीची सोबत असली तरी आयुष्या,मानवी नातेसंबंध ह्या कडे पाहण्याचा दृष्टीकोन वेगळा.आणि आता आलेला सोनू के टिट्टू की स्वीटी.
ह्यात समान धागा मैत्री असला तरी मैत्री होताना अट अपेक्षांचा डोलारा, कपड्यांच्या झालरी अन गाड्यांच्या चकाकी नसते.गरज असते त्या क्षणाची ज्यावेळी तो माणूस ह्रदयात भरतो.
ह्या एका गोष्टीसाठी बाॅलीवूडच खरच कौतुक करावंसं वाटत.
पांचट प्रेमकथेपेक्षा मैत्रीवरच अजून चित्रपट बनवावेत .
आज आंग्लभाषेचा मैत्री दिवस असल्याने हा लेखन प्रपंच.
माझ्या आयुष्यात खुप मित्र आहेत आणि त्यासाठी मी मला सुदैवी म्हणेन..
मी सुदामा झालो तरी हरकत नाही कृष्ण आयुष्यात भरभरून मिळावेत हीच इच्छा.
No comments:
Post a Comment
खूप आभारी आहे.🙏🏼