बडी सुनी सुनी है

हे गाण सुरू होत आणि जया बाधूरी रेडिओ शोधत असते.मग तिला कळत की कुणीतरी हे गाण म्हणत आहे.खिडकीजवळ उभी राहून ती ते गाण ऐकत असते.अन हे गाण अमिताभ कॅसेटवर लावून ऐकत असतो.
हृषिकेशदा नी हे चित्रण जे दाखवल आहे ते अप्रतिम आहे.माणूस हा दु:ख ,आठवणी ह्यापासून लांब जायला मद्याचा आधार घेतो.इथे अमिताभ
हातात व्हिस्कीचा पेला धरून येरझारा मारत असतो.खुर्चीवर बसून घोट घोट प्राशान करून गाण्यांच्या सुरणांना सोबत घेऊन जणू आठवणींच्या बुचक्याच्या गाठी सोडतोय.
मद्याला कुरवाळत स्वत:लाच स्वत:शी (त्या जुन्या)
भेट घालून देतोय.
गाण्याची सुरवातच अमिताभच्या मानसिकतेच,
त्याच्या स्वत:वरच्या नाराजीच ,हळव्या पदराच दर्शन घडवत.
गाण्याच सौंदर्य दोन गोष्टीमुळे फार उठून दिसत.
एक किशोर चा धीरगंभीर आवाज (मजरूह सुल्तानपुरी चे शब्द अन सचिनदानी संगीत भुरळ पाडणार..)अन दुसर कलाकारांचा अभिनय.
हे गाण लिप्सिंग नसून कुठेच बटबट वाटत नाही.
सुंदर हसर्या फुलाची जणू हळूच उदास झालेल्या
फांदीशी ओळख करून देणार हे गीत..
मिली हा चित्रपट हृषिकेशदा च्या नभांगणातला अनमोल तारा आहे..